Czy kołatanie serca jest niebezpieczne dla zdrowia?

- Prawidłowa częstość akcji serca mieści się w granicach od 60 do 90-100 uderzeń na minutę - mówi dr Anna Kit-Bieniecka, specjalista chorób wewnętrznych i kardiologii. - Można ją sobie zbadać samemu, za pomocą zwykłego badanie tętna.

Gdy śpimy, nasze serce bije wolniej; może zwalniać nawet do 40 uderzeń na minutę i jest to zupełnie normalne. Dla odmiany - emocje, stresy, stany niepokoju, wysiłek fizyczny i używki (kawa i herbata) powodują przyspieszenie akcji serca. - Nagły początek i nagły koniec kołatania serca sugeruje napadowy częstoskurcz lub napadowe migotanie przedsionków - tłumaczy dr Anna Kit-Bieniecka.

Jeżeli człowiek nie choruje na serce, a taki objaw u siebie zaobserwuje, może spróbować przerwać go samemu. Powinien wziąć głęboki wdech i starać się jak najdłużej utrzymać powietrze w płucach przy zamkniętej głośni. Jednocześnie trzeba przeć. W języku medycznym nazywa się to próbą Valsalvy. Napadowy częstoskurcz można też przerwać poprzez tzw. odruch nurkowania. Trzeba zanurzyć na chwilę twarz w misce z zimną wodą. Powoduje się w ten sposób chwilowe zwiększenie napięcia nerwu błędnego, które może przerwać częstoskurcz.
- Jeżeli jednak szybkie bicie serca utrzymuje się przez dłuższy czas, powoduje osłabienie, poty, narastającą duszność lub ból w klatce piersiowej, trzeba szybko przewieźć chorego do szpitala - radzi dr Anna Kit-Bieniecka.

Tam lekarze przerwą częstoskurcz metodą farmakologiczną (podadzą lek dożylnie) lub metodą elektryczną, czyli za pomocą tzw. kardiowersji. U osób starszych lub ze stwierdzoną chorobą, na przykład z wadą serca, chorobą wieńcową czy niewydolnością serca - napad szybkiego bicia serca może być bardzo groźny i należy go jak najszybciej przerwać. Nie trzeba więc zwlekać, tylko prędko wezwać karetkę pogotowia.