Pierwsze danie pochodzi z anonimowego dzieła "Żywot świętej Jadwigi". Słynęła głównie z postów. Dziś to by się nazywało szkoła przetrwania i pewnie Jacek Pałkiewicz zatrudniłby ją jako głównego dietetyka. Pamiętam jednak, że taką postną kapustę z grzybami moja babcia na wigilię robiła i owo danie wybornie pachniało i smakowało. Podobnie jak ryby z wody, które św. Jadwiga jadała, czy czerwona kapusta z jabłkami i chrzanem.
Fragmentowi "Krotochwili jesiennej" z "Żywotu człowieka poczciwego" Mikołaja Reja towarzyszą rydze pikantne, duszone prawdziwki z winem... I tak przez całe 250 stron kulinarnego tomu wydanego przez Świat Książki w cenie 39,90 zł. Książka ta zdobyła I miejsce na Targach Książki Kulinarnej, które wymyślił Jan Akielaszek i przez lata odbywały się w hotelu Wrocław, a dziś w Poznaniu.
Kochanowski Jan napisał fraszkę "Do Pawła" i towarzyszy jej staropolski grzaniec. Ta receptura jest trochę podretuszowana przez panią Basię dwojga nazwisk, ale trafia w sedno. Dla mnie przesadą jest ta łyżka cukru obok miodu, bo wtedy słodzono wszystko miodem, który się cukrzył i do dziś to robi. Poza miodami najszlachetniejszymi z Borów Dolnośląskich czy doliny Baryczy. W epoce światłego renesansu statystycznie na jednego Europejczyka przypadała jedna łyżka cukru. Czy Kochanowskiego było na nią stać? Nie wiem, ale z cukrem dla zdrowotności ogólnej byłbym wstrzemięźliwy. Miód wystarczy.
Nie będę Państwa wyobraźni smakowej zajmował kaszaną z majerankiem i wędzonym boczkiem dopasowaną do rozdziału "Pamiętników" Jana Chryzostoma Paska. Danie proste: 400 g kaszanki, 2 cebule, 300 g (!) wędzonego boczku, smalec i majeranek. Lepiej jednak smalcu nie dodawać, bo sam boczek da nam popalić.
"Żonie modnej" biskupa Ignacego Krasickiego towarzyszy pasztet piwny, "Powrotowi posła" Juliana Ursyna Niemcewicza poncz delikatny na bazie wina, potrawami z "Pana Tadeusza" Adama Mickiewicza cały stół można zastawić. Zachwyty nad babką drożdżową znalazły się w listach do matki Juliusza Słowackiego, "Ziemi" Cypriana Kamila Norwida asystują sucharki i herbata z rumem. Utwór za utworem, autor za autorem - wyliczyć trudno. Chciałbym to skończyć efektownie, fragmentem wiersza "Cebula" Wisławy Szymborskiej, który tak się zaczyna...
Co innego cebula.
Ona nie ma wnętrzności.
Jest sobą na wskroś cebula
do stopnia cebuliczności.
Cebulasta na zewnątrz,
cebulowa do rdzenia,
mogłaby wejrzeć w siebie
cebula bez przerażenia...
My z pewnością zadowolimy się cebulowym plackiem.
Jak czytać kolory szlaków turystycznych?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
