Historia MPK: Lata 60. - dalsza odbudowa Wrocławia

W 1969 roku wrocławski przewoźnik otrzymuje pierwsze nowoczesne produkowane w Konstalu Chorzów tramwaje typu 102N. Mają unikalny wygląd tzw. ujemny kąt pochylenia szyb – przedniej i tylnej. Tramwaje są wagonami przegubowymi. Ich największym mankamentem jest głośna praca wentylatorów chłodzących urządzenia elektryczne wagonu.

Rok 1970 to rok 25 rocznicy powrotu Ziem Zachodnich i Północnych do Macierzy, rok tak związany z ważnym dla naszego przedsiębiorstwa przedsięwzięciem. Zakłady pracy miasta Wrocławia i Dolnego Śląska dla uczczenia tego święta fundują miastu 25 wagonów tramwajowych typu 102Na produkując do nich części i podzespoły oraz ponosząc pozostałe koszty. Dla odróżnienia ich od jeżdżących kremowo czerwonych szynowców tramwaje te mają barwę kremowo niebieską opiewaną w piosence Marii Koterbskiej „Wrocławska Piosenka”. Dostawy są sukcesywne, tramwaje do Wrocławia trafiają na przestrzeni 3 lat - ratami. W sumie w latach 1969 – 1974 trafia do miasta 104 szt. wagonów przegubowych.

Rok 1975 to dostawy wagonów tramwajowych nowej konstrukcji choć samo rozwiązanie ich układów napędowych pochodzi z lat 30 – są to wagony typu 105N. W 1971 roku odnotowujemy kolejny związek z Czechami - (7 nowych SKÓD autobusów z automatycznymi skrzyniami biegów). W 1972 roku witamy na ulicach miasta 5 pierwszych autobusów marki BERLIET 100, a w 1976 przychodzi z Jelcza 10 nowych autobusów m-ki BERLIET PR 110. MPK kupuje również mikrobusy typu Nysa do obsługi linii 129. W 1977 roku przestały kursować na trasach liniowych wagony tramwajowe typu LH które kursowały po naszych torach ponad 50 lat (od 1925 roku).

W latach 1978 – 1979 kolejny podarunek miastu fundują zakłady pracy Wrocławia. Są to cztery wagony tramwajowe typu 105N o nr 2298 ÷ 2301. Fakt że wcześniejsze dostawy wagonów budowanych społecznie mających kolor kremowo niebieski przywróciły Wrocławiowi ten kolor i w pozostałych wagonach te dostarczane pod koniec lat 70 mają barwy miasta - czerwono złote. Etapami: I w 1976 roku , II w 1978 wrocławskie tramwaje i autobusy żegnają Ratusz Rynek i pl. Solny.

W 1980 roku po raz pierwszy po wojnie nie wyjechały z zajezdni tramwaje i autobusy. Załoga MPK przystąpiła solidarnie do strajku. (Zawiązał się Międzyzakładowy Komitet Strajkowy na zaj. VII przy ulicy Grabiszynskiej) podobnie było w 1981 roku po wprowadzeniu stanu wojennego. Rok 1981 to także dostawa pierwszych nowych przegubowych autobusów m-ki IKARUS i zakup terenu pod zajezdnię przy ulicy Opolskiej. W 1982 roku po kilkuletniej budowie (początek 1978) oddano uroczyście do eksploatacji nowoczesną zajezdnię autobusową przy ulicy Obornickiej. Świętowała również Centrala Ruchu która otrzymała dwa pawilony przy ulicy Krętej. Rok 1988 – po wielu latach zastoju w rozbudowie sieci tramwajowej, oddano do użytku nowe torowisko tramwajowe wzdłuż ulicy Żmigrodzkiej. W 1984 warsztatom tramwajowym przy ulicy Legnickiej przybyły dwie nowe hale, zaś z zamiaru budowy nowej zajezdni tramwajowej i nowych warsztatów przy ulicy Żmigrodzkiej zostały tylko plany.

1 września 1991 roku wycofano z ruchu pasażerskiego wszystkie pozostałe a eksploatowane jeszcze przez zajezdnie przy ulicy Kamiennej wagony typu N, 4N i Nd. To jednocześnie rok, w którym do Wrocławia trafiają ostatnie nowe wagony z Chorzowskiego Konstalu. Na kolejne nowe tramwaje trzeba będzie poczekać prawie 15 lat a pochodzić będą już od innego producenta. Pokazują się pierwsze reklamy na burtach tramwajów. Pierwsza to PEWEX. Po raz pierwszy od lat uznaje się ciągłość w dziejach Komunikacji Miejskiej. Czasy polskie łączą się z niemieckimi. W 1993 roku MPK uroczyście obchodzi 100 lecie tramwaju elektrycznego który uruchomiono za czasów niemieckich. Rok ten to również rok pewnych przełomów. Funkcje organizacji ruchu wraz z głównymi remontami torów i infrastrukturą przystankową przejął od MPK – Zarząd Dróg i Komunikacji. Trafiają do nas pierwsze autobusy m-ki VOLVO, autobusy producenta który szuka miejsca na Dolnym Śląsku dla swojej fabryki. Te pierwsze pochodzą z podwrocławskiego Jelcza, kolejne pochodzić będą z Wrocławia.

W 1994 roku tabor tramwajowy Wrocławiu stanowi 450 wagonów:
• 101 sztuk wagonów typu 102N i ponad
• 116 sztuk wagonów typu 105N
• 229 sztuk wagonów typu 105Na
• 4 sztuk wagonów typu 105Nt

Ponadto na stanie ośrodka szkolenia znajdowało się 3 wagony 105N i 2 wagony 102N. Rok 1994 to rok rozpoczęcia restrukturyzacji MPK. Rok 1995 to rok obchodów 50 lecia działalności instytucji i fabryk pod administracją polską.
Swoją rocznicę obchodzi także MPK. 1996 powołanie pierwszego Zarządu MPK Sp. z o.o. na mocy uchwały 550/96 Zarządu Miasta. Przekazanie do dyspozycji Gminy Wrocław obiektu przy ulicy Krakowskiej.

Tekst udostępniony dzięki uprzejmości Miejskiego Przedsiębiorstwa Komunikacyjne Sp. z o.o. we Wrocławiu