Wałbrzych: Emerytowana nauczycielka potrzebuje nadziei i wsparcia

– W czerwcu, podczas odwiedzin w kaliskim szpitalu poznałam tę dzielną i ciepłą kobietę. Była wychudzona, wymizerowana i z rezygnacją oczekiwała na amputację nogi – wspomina pani Urszula Ryter, emerytka z Kalisza.

Elżbieta Magońska przyjechała po wojnie do Polski ze Lwowa i osiadła w Wałbrzychu. Ona i jej dwie zmarłe siostry zostały nauczycielkami. Przez ponad 35 lat uczyła fizyki i chemii w wałbrzyskiej, zamkniętej w tym roku, PSP nr 12. Rok temu przeniosła się do mieszkającego w Ostrowcu siostrzeńca, jedynego krewnego. Jego sytuacja życiowa uniemożliwiła mu opiekowanie się ciotką, w jego domu są też inni obłożnie chorzy. Tak 69-letnia pani Elżbieta trafiła do domu opieki „Hanna” w Ostrowie. – Odwiedzałam ją tam po operacji amputacji nogi. Nie sposób opisać warunków, gdy na jednej sali są razem nieludzko krzyczący niepełnosprawni intelektualnie i seniorzy z dysfunkcjami ruchowymi. Nie ma prywatności, godności, snu, jest za to samotność i wielki strach – wspomina pany Ryter.

Pani Urszula poznała dzielność i niezłomność charakteru nowej znajomej, która mimo słabości i wyniszczenia organizmu pomagała innym pensjonariuszom. Zaprzyjaźniła się z nią i postanowiła jej pomóc. Podtrzymywała panią Elżbietę na duchu, wspierała skromnymi podarunkami i swoim czasem. Sama mieszka w Kaliszu i nadal pracuje, by przeżyć z głodową emeryturą, ale na spotkania z przyjaciółką znajdowała czas i siłę.

Od sierpnia pani Urszula szuka wsparcia dla pani Elżbiety, pomaga w uzyskaniu protezy. – Napotykam na piętrzące się bariery przepisów, blokady finansowe, kwestie formalne nie do przebycia, gdy ratuje się resztki nadziei na powrót do godnego życia prawie złamanego już człowieka – mówi łamiącym się głosem. Były problemy m.in. z przeniesieniem z Wałbrzycha jej świadczeń emerytalnych, ubezpieczenia NFZ, kaliski NFZ nie chciał refundować jej leków przeciwbólowych, ani protezy ćwiczebnej. Pani Urszula wspierana przez innych ludzi dobrej woli pokonała część problemów, ale wciąż piętrzą się następne.

Dziś pani Magońska jest na oddziale rehabilitacyjnym kaliskiego szpitala. Zmaga się z bólami fantomowymi, oczekuje na kosztowną protezę i traci nadzieję na godną starość. Pani Urszula obawia się najbardziej, że jej dzielna przyjaciółka podda się i załamie. Po rehabilitacji wróci do domu opieki „Hanna” w Ostrowie, który jest jej jedynym domem.
– Elżbieta Magońska jest członkiem „Solidarności” nauczycieli, była kronikarką Parafii Św. Barbary w Wałbrzychu, a także nauczycielem z powołania. Wychowała w PSP nr 12 setki dzieci, a dziś jest zupełnie sama – mówi pani Urszula.
Kaliszanka prosi o kontakt przyjaciół, znajomych i byłych uczniów pani Elżbiety, którzy zechcą wesprzeć jej samotną walkę o godność. - Nie żałuję ani chwili, którą z nią spędziłam, ani momentu, który poświęciłam na pukanie do różnych drzwi i poszukiwanie pomocy dla pozornie obcej dla mnie osoby – dodaje. Kontakt do pani Urszuli przez redakcję.

Tekst ukazał się w Panoramie Wałbrzyskiej z 30 października 2012.

Apelujemy do byłych uczniów pani Elżbiety.
Napiszcie do niej list, kartkę, wyślijcie swoje zdjęcie. Niech wie, że o niej pamiętacie. Listy kierujcie do Zakładu Pilęgnacyjno - Opiekuńczego Hanna w Ostrowie - adres: ul. Konopnickiej 41A 63-400, gdzie po rehabilitacji wróci pani Elżbieta. Każde ciepłe słowo mile widziane.