Siostra, która kocha gotować. Aniela Garecka z Dolnego Śląska o tradycjach świąt Bożego Narodzenia i przepisach na wigilię

Siostra Aniela Garecka to Salwatorianka. Pochodzi z Kielecczyzny i choć ma już 82 lata to nadal pracuje w kuchni w Wyższym Seminarium Duchownym w Bagnie i to już od ponad 40 lat. Wydała siedem książek kucharskich z autorskimi przepisami i prowadziła program kulinarny „Anielska Kuchnia” w stacji telewizyjnej Religia.tv. Jej pasją jest też ogrodnictwo.

- Z czasów dzieciństwa została mi umiejętność organizacji pracy przed świętami. Ważne jest, aby rozłożyć je na etapy, by nie robić wszystkiego na ostatnią chwilę, bo potem człowiek nie znajdzie czasu dla siebie czy na modlitwę. A chodzi o to, aby święta były przede wszystkim przeżyciem duchowym i do tego służy adwent. Dlatego ja rozkładam prace na dwa tygodnie przed świętami i co mogę to przygotowuje wcześniej i codziennie mam czas dla siebie. Trudno robić szopkę ze świętą rodziną i nie myśleć przy tym o Panu Bogu - mówi s. Aniela Garecka.

Siostra Aniela Garecka z rozrzewnieniem wspomina dzieciństwo, a zwłaszcza Święta Bożego Narodzenia. Pomimo tego, że była bieda, a święta skromne to zawsze były radosne. Dzięki temu, że Święta Bożego Narodzenia są przeżyciem duchowym i rodzinnym. Codziennie rodzina Gareckich chodziła na roraty z Piotrkowiczek do kościoła w Wysokim Kościele. Co roku s. Aniela z rodzeństwem przygotowywali też ozdoby na choinkę z papieru, które wisiały razem ze świeczkami na spinaczach.

- Święta Bożego narodzenia to czas dla rodziny dlatego warto zaangażować np. dzieci w ozdabianie pierników czy lepienie pierogów, aby ten czas jak najbardziej spędzić wspólnie. To też się miło później wspomina np. wspólne lepienie pierogów z babcią. - dodaje

Tradycyjnie na stole wigilijnym powinno być 12 potraw, co symbolizuje 12 apostołów. U Salwatorianów jest ich więcej, bo nawet 20. Siostra Aniela nie przygotowuje ich w dużej ilości. Bardziej stawia na różnorodność wyboru. Zwykle przygotowuje trzy zupy: Barszcz z uszkami, grzybową lub postny żurek z grzybami i rybną. Dwa rodzaje pierogów z kapustą i grzybami oraz ruskie. Do tego karpia, rybę po grecku, rybę w galarecie, krokiety i gołąbki z kaszą i grzybami. Na słodko są pierniki i makówki, czyli masa makowa na chałwie. Do picia kompot z suszu.

- Dania postne na wigilię to jest właśnie jedna z wielu tradycji. Ja myślę, że chodzi w tym o to, aby przed świętami się nie przejadać i ograniczyć. To jest też tajemnica duchowości, że rezygnujemy z jakiejś przyjemności. Ryba teraz jest droga, ale kiedyś była tańsza od innego mięsa. Idea postu też jest taka, żeby samemu zjeść skromniej, a pieniądze (w tym przypadku na mięso), przeznaczyć dla biednych. - tłumaczy s. Aniela.

- Nie wyobrażam sobie wigilii Świąt Bożego Narodzenia bez opłatka. To jest symbol jedności i takiej otwartości na drugiego człowieka, zgody i przebaczenia. Wszystkiego co, wiąże się z miłością. Nawet posłowie też się kłócą, ale opłatkiem się dzielą. - mówi s. Aniela Garecka.

Nim klerycy, zakonnicy i zakonnice ze zgromadzenia Salwatorianów zasiądą do stołów, wieczerzę wigilijną zaczynają od modlitwy i czytania Pisma Świętego. Następnie wszyscy dzielą się opłatkiem. Po kolacji wszyscy przez godzinę śpiewają kolędy.

- Zawsze jest u nas jedno dodatkowe nakrycie przy stole dla nieznajomego gościa. Zdarzało się czasami, że ktoś do nas przyszedł, ale rzadko. W Polsce jest taki zwyczaj, że jak ktoś widzi człowieka w potrzebie, to przyjmuje go i to jest dobre. Mieliśmy także, takie wigilie, gdzie ksiądz proboszcz z Bagna zapraszał do nas ludzi samotnych, aby nie spędzali sami wigilii - dodaje s. Aniela