Złotoryja

Malownicze miasteczko na Dolnym Śląsku słynące między innymi z Mistrzostw w płukaniu złota. Złotoryja to około 16 000 miasto powiatowe w zachodniej części województwa dolnośląskiego. Leży na pograniczu dwóch typów krajobrazu. Jeden, odznaczający się wyraźnie monotonią falistej równiny, wiąże się z Wysoczyzną Chojnowską wchodzącą w skład Niziny Śląskiej. Drugi - pełen malowniczych zakątków pagórkowaty teren Pogórza Kaczawskiego, będący północną rubieżą Sudetów Zachodnich.

Złotoryja ma duże walory wypoczynkowo-turystyczne (atrakcje krajoznawcze, hala widowiskowo-sportowa, kąpielisko, stadion). Jest także prężnym ośrodkiem sportu i rekreacji (m.in. tenis ziemny, akrobatyka sportowa, taniec artystyczny, strzelectwo sportowe, piłka nożna, ręczna i siatkowa).

Najstarsze pozostałości pobytu człowieka w rejonie Złotoryi dostarczyły znaleziska z młodszej epoki kamienia, zwanej neolitem (ok. 5200-1800 p.n.e.). Ślady osadnictwa wczesnośredniowiecznego z VI/VII/-XII w. odkryto w najbliższych okolicach. Rozwój wydobycia złota, ściśle związanego z rozkwitem miasta, datuje się na lata ok. 1180 - 1240. Uzyskiwano wtedy od 24 do 48 kg żółtego kruszcu rocznie. W mieście działają zakłady związane z przemysłem mineralnym, szklarskim, budowlanym i skórzanym. Istnieje tu podstrefa Legnickiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej.

www.zlotoryja.pl