Wystawa "Wanda Rutkiewicz – Fotografie" to 46 czarno-białych fotografii najwyższych gór świata m.in. Mount Everestu, K2, Gasherbrumów, Cho Oyu, Annapurny, Makalu. Autorka zdjęć sfotografowała góry stojąc z nimi „twarzą w twarz”, na poziomie kilku tysięcy metrów n.p.m. To unikalna okazja, by spojrzeć na góry oczami Wandy Rutkiewicz.
Wernisaż wystawy odbędzie się w czwartek 17 grudnia br. o godz. 17.00. Wystawa będzie prezentowana we Wrocławiu do 6 lutego 2016 roku w Dolnośląskim Centrum Fotografii „Domek Romański” (pl. bpa Nankiera 8, Wrocław).
Galeria jest czynna od poniedziałku do soboty w godz. 10.00-18.00. Bilety 4 zł/2zł. W poniedziałki wstęp bezpłatny.
ZOBACZ WANDA RUTKIEWICZ - BIOGRAFIA
Wystawę zdjęć poprzedzi spotkanie autorskie z prof. Zdzisławem Janem Rynem, który opowie o swojej najnowszej, wydanej w 2015 roku, książce pt. „Góry – Medycyna – Antropologia”. Jeden z rozdziałów publikacji poświęcony jest Wandzie Rutkiewicz Spotkanie, jakie odbędzie się 16 grudnia o godz. 17.00, będzie okazją do posłuchania barwnych, pełnych pasji opowieści „człowieka gór.
POLECAMY RÓWNIEŻ:
130 szopek z całego świata na jednej wystawie (ZDJĘCIA)
WANDA RUTKIEWICZ - BIOGRAFIA
Wanda Rutkiewicz (z domu Błaszkiewicz) urodziła się 4 lutego 1943 w Płungianach (dzisiejsza Litwa). W 1947 roku rodzina Błaszkiewiczów przenosi się do Wrocławia. W tym mieście 6-letnia Wanda rozpoczyna swoją edukację. Poszła od razu od drugiej klasy szkoły podstawowej.
Została studentką w 1959 roku (mając zaledwie 16 lat) na Wydziale Łączności Politechniki Wrocławskiej (późniejszy Wydział Elektroniki). Był to bardzo intensywny okres w jej życiu. Oprócz wyśmienitych wyników w nauce i zdobywania zawodu, z sukcesami uprawiała sport. Dwukrotnie zostaje mistrzynią w pchnięciu kulą, skacze wzwyż, rzuca dyskiem i oszczepem. W latach 1961-1965 trenuje siatkówkę: jest zawodniczką I-ligowej Gwardii Wrocław, należy również do kadry olimpijskiej w piłce siatkowej. W tamtym okresie zrodziła się także jej miłość do gór.
W 1961 roku kolega ze studiów, Bogdan Jankowski, zabiera ją w Góry Sokole, leżące w paśmie Rudaw Janowickich. Tam 18-letnia Wanda wspina się po raz pierwszy na „Sukiennice”. Tak narodziła się jej ogromna pasja do gór. Zaczęła od wspinaczek w Tatrach, Alpach, Pamirze, by później zdobywać najwyższe szczyty świata, w Himalajach i Karakorum. Zdobyła osiem ośmiotysięczników:
1978 – jako pierwsza osoba z Polski zdobywa Mount Everest.
1985 – zdobyła Nangę Parbat.
1986 – jako pierwsza kobieta na świecie i pierwsza osoba z Polski zdobyła szczyt K2
1987 – zdobyła Shisha Pangmę.
1989 – podczas kobiecej wyprawy zdobyła Gascherbrum II.
1990 – Wanda Rutkiewicz i Ewa Pankiewicz zdobyły szczyt Gasherbrum I, jako pierwszy autonomiczny zespół kobiecy.
1991 – w ramach włosko-francusko-hiszpańskiej wyprawy zdobyła Cho Oyu.
1991 – zdobyła Annapurnę.
Miała także inne zainteresowania: w latach 80-tych XX w. brała udział w rajdach samochodowych. Była jednym z członków-założycieli organizacji „Mountain Wilderness”, która zajmowała się m.in. wspomaganiem działań mających na celu ochronę środowiska naturalnego w górach. Aktywnie promowała himalaizm kobiecy.
Była autorką książek i artkułów o wyprawach górskich. Tworzyła także filmy dokumentalne związane ze wspinaniem: w 1988 roku powstały: „Tango Aconcagua”, do którego Wanda robi zdjęcia, a reżyserem jest Krzysztof Lang; „Requiem” w reżyserii Krzysztofa Langa, zdjęcia autorstwa Wandy Rutkiewicz i Krzysztofa Langa; „Ludzie na Baltoro”, scenariusz i realizacja – Krzysztof Lang, zdjęcia – Wanda Rutkiewicz i Krzysztof Lang. W 1990 powstał film „Karnawał pod Cerro Torre” w reżyserii Wandy Rutkiewicz, która jest także autorką zdjęć.
Ostatnia wyprawa Wandy Rutkiewicz rozpoczęła się w lutym 1992 r. Wanda wraz z Arkiem Gąsienicą-Józkowym dołączyła do wyprawy meksykańskiej na Kanczendzongę (8586 m n.p.m., Himalaje). Kierownikiem wyprawy był Carlos Carsolio, a brali w niej udział również jego żona Elsa i brat Alfredo. 12 marca wyprawa dociera do bazy. Elsa i Alfredo odmrozili się i muszą zrezygnować z wchodzenia na górę. Arek Gąsienica-Józkowy zachorował i również nie bierze udziału w ataku szczytowym. Wanda podchodziła z Carlosem, każdy w swoim tempie. On szedł szybciej, zdobył szczyt i, schodząc, spotkał Wandę na wysokości 8200-8300 m. 12 maja 1992 r. Wanda oznajmiła, że chce zabiwakować na tej wysokości i następnego dnia zaatakować szczyt. Wtedy widziana była po raz ostatni. 25 maja 1992 agencja Reuters podała, że Wanda Rutkiewicz zaginęła w masywie Kanczendzongi w nocy z 12 na 13 maja 1992 roku.
*Biografia opracowana na podstawie książki Wanda Rutkiewicz; red. Jan Bortkiewicz; wydawca: Ośrodek Kultury i Sztuki we Wrocławiu, 2013
Jak działają oszuści - fałszywe SMS "od najbliższych"
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?