W latach wojen napoleońskich (1805-1812) wojska cesarza Francuzów w żywność zaopatrywały się w Penczku. Dzisiejszym Pieńsku. Dowódca kwatermistrzowskiego oddziału Roppelin czekając w chłopskiej chacie został poczęstowany ziemniaczaną zupą.
Nie dość, że zupa podbiła jego podniebienie, to jeszcze poprosił gospodynię o przepis. Gdy mu pokazała, z czego tę zupę ugotowała, nie mógł się nadziwić, bo pierwszy raz w życiu widział ziemniaki i tak je opisał: „Kule to jakby albo bardziej jaja, ale większe, ziemią ubrudzone, pod spodem przezroczystą skórę mają. Po przekrojeniu mokre, jakby sok miały i twarde”... Dalej o smaku zupy: „Gęsta, ale łagodna, delikatna i z charakterystycznym posmakiem leśnego runa. Pożywna, dająca siłę. Pływały w niej brązowe kawałki grzybów i podłużne kawałki kapusty”. Kulinarne śledztwo udowodniło, że zupa ma korzenie w czeskiej kuchni.
Składniki
* 400 g ziemniaków
* spora włoszczyzna bez kapusty
* 10 g małych pieczarek
* 3-4 łyżki śmietany
* 1 litr rosołu z drobiu
* 1 łyżka masła
* 1 łyżka posiekanej natki pietruszki
* 1 żółtko
* szczypta gałki muszkatołowej
* pieprz i sól do smaku
Ziemniaki i włoszczyznę drobno pokroić i zalać rosołem. Gotować przez pół godziny i przetrzeć przez sito. Grzyby pokroić w cienkie plastry, udusić na maśle, dodać do zupy. Przyprawić. Tuż przed podaniem zupę zaciągnąć surowym żółtkiem rozmieszanym ze śmietanką. Posypać natką.
Surówka z rzodkiewki
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
